Kroeskoppies en schoenen zonder veters
Door: Teuntje
Blijf op de hoogte en volg Teuntje
13 September 2008 | Zuid-Afrika, Shakaskraal
Hoewel ik van plan was om tijdens de stage de zaterdag en zondag vrij te zijn, moet ik toegeven dat ik na drie weken al heb gefaald… Toch zijn er ergere dingen dan een ochtend met de kinderen van Mount Moriah en een middag discussieren met een paar meiden over HIV/AIDS.
Mount Moriah is een van de partnerorganisaties van Dorcas. Deze organisatie runt een breed scala aan activiteiten. Een aantal activiteiten is gericht op de preventie van HIV/AIDS. Voorbeelden van andere activiteiten zijn: het geven van thuiszorg, het runnen van een crèche, het bezorgen van eten bij zieke mensen, het bereiden van ontbijt en lunch voor kinderen, het runnen van een groentetuin en het geven van vaardigheidstrainingen. De dag is hier vol bedrijvigheid. En de dag is hier vol uitdagingen. Je vervelen is geen optie…
Vanochtend was special voor de kinderen. Zowel de kinderen van de crèche als de kinderen van de basisschool waren er: zo’n 220 kroeskoppies bij elkaar. De ochtend begon met een soort open podium met gedichten, dansen en toneelspelen. Daarna een danswedstrijd. Met mijn eigen danskunsten in het achterhoofd had ik niet verwacht dat de kinderen zo open en vrij zouden zijn. Allemaal willen ze dansen. Dansen zit in hun bloed. Als afsluiting van de ochtend was er een bbq. Ja, voor 220 kinderen. Ik heb pap staan opscheppen. Dat is weer eens iets anders dan de Klokkenstoel…
Vanmiddag een discussie gehad met vier meiden over HIV/AIDS. De afgelopen week heb ik met veel mensen gesproken en discussies gedaan. Dit lijkt de enige manier om informatie te verzamelen. De zorgvuldig ontworpen enquete heeft hier niet het gewenste resultaat: veel mensen kunnen niet lezen en schrijven, veel mensen spreken niet (of slecht) engels en het idee van kruisjes en circels zetten is nieuw. Toch zijn ook de discussies niet zonder problemen: mensen spreken nog steeds slecht engels, mensen zijn niet gewend om hun mening te geven en mensen zijn niet open. Dit is typisch een voorbeeld van roeien met de riemen die je hebt…
Even een korte update van de afgelopen twee weken. De week na Bethlehem heb ik op het kantoor in Johannesburg gewerkt. Ik ben bij organisaties geweest die materialen ontwikkelen voor HIV/AIDS preventie en die sterke HIV/AIDS preventie programma’s hebben. Verder veel voorlichtingsmateriaal bekeken en gesproken over mijn eigenlijke opdracht en de uitvoer daarvan. En toch, in de praktijk blijken plannen onuitvoerbaar…
Na een rustig weekend en een bezoek aan de botanische tuin van Johannesburg, ben ik afgelopen maandag met de (welliswaar verkeerde) bus naar Shakaskraal gereisd (ongeveer 80 kilometer ten noordwesten van Durban voor de mensen die het op willen zoeken ;) ). Ik logeer hier op de plaats waar het project ook is. De oprichters van het project wonen bij het project. De mensen die het project runnen had ik in Bethlehem al leren kennen. Het zijn lieve, zorgzame en meedenkende mensen. Wat dat betreft had ik het niet beter kunnen treffen :). Dinsdag hebben ze me eerst meegenomen naar de winkel: ze hadden gehoord dat Nederlanders alleen vers eten eten…
Ik voel me hier erg thuis. Het voelt als de vakanties van voorgaande jaren. Het enige verschil is dat ik nu de druk voel om te moeten presteren. Toch zijn de kinderen hetzelfde. De problemen van de kinderen en de mensen hier zijn niet zo zichtbaar, maar ze zijn er wel degelijk. Het kind in de crèche dat medicijnen tegen HIV/AIDS moet slikken, het kind dat geen ouders heeft, het kind dat misbruikt wordt, het kind dat geen veters in zijn schoenen heeft, het kind dat thuis niet te eten krijgt, het kind dat… En om dan te zien hoe fijn de kinderen het vinden om je aandacht te krijgen. Ik wordt er bijna verlegen van. Zij zouden zich gewenst moeten voelen, niet ik… (om een idee te krijgen van de problematiek http://teuntje-dorcas.blogspot.com/)
Morgen heb ik een dagje vrij om daarna fris aan een nieuwe week te kunnen beginnen. Samen met een Nederlandse vrijwilligster die hier voor Mount Moriah werkt en een aantal buitenlanders die ik nog niet heb ontmoet ga ik naar een wildpark. Meer dan dat weet ik ook nog niet…
De komende week zal ik nog bij Mount Moriah zijn. Als ik aan het einde van de week genoeg informatie heb verzameld zal ik daarna naar het volgende project gaan. Zo niet, dan zal ik nog even moeten blijven. Maar ook dat is geen straf :).
Mount Moriah is een van de partnerorganisaties van Dorcas. Deze organisatie runt een breed scala aan activiteiten. Een aantal activiteiten is gericht op de preventie van HIV/AIDS. Voorbeelden van andere activiteiten zijn: het geven van thuiszorg, het runnen van een crèche, het bezorgen van eten bij zieke mensen, het bereiden van ontbijt en lunch voor kinderen, het runnen van een groentetuin en het geven van vaardigheidstrainingen. De dag is hier vol bedrijvigheid. En de dag is hier vol uitdagingen. Je vervelen is geen optie…
Vanochtend was special voor de kinderen. Zowel de kinderen van de crèche als de kinderen van de basisschool waren er: zo’n 220 kroeskoppies bij elkaar. De ochtend begon met een soort open podium met gedichten, dansen en toneelspelen. Daarna een danswedstrijd. Met mijn eigen danskunsten in het achterhoofd had ik niet verwacht dat de kinderen zo open en vrij zouden zijn. Allemaal willen ze dansen. Dansen zit in hun bloed. Als afsluiting van de ochtend was er een bbq. Ja, voor 220 kinderen. Ik heb pap staan opscheppen. Dat is weer eens iets anders dan de Klokkenstoel…
Vanmiddag een discussie gehad met vier meiden over HIV/AIDS. De afgelopen week heb ik met veel mensen gesproken en discussies gedaan. Dit lijkt de enige manier om informatie te verzamelen. De zorgvuldig ontworpen enquete heeft hier niet het gewenste resultaat: veel mensen kunnen niet lezen en schrijven, veel mensen spreken niet (of slecht) engels en het idee van kruisjes en circels zetten is nieuw. Toch zijn ook de discussies niet zonder problemen: mensen spreken nog steeds slecht engels, mensen zijn niet gewend om hun mening te geven en mensen zijn niet open. Dit is typisch een voorbeeld van roeien met de riemen die je hebt…
Even een korte update van de afgelopen twee weken. De week na Bethlehem heb ik op het kantoor in Johannesburg gewerkt. Ik ben bij organisaties geweest die materialen ontwikkelen voor HIV/AIDS preventie en die sterke HIV/AIDS preventie programma’s hebben. Verder veel voorlichtingsmateriaal bekeken en gesproken over mijn eigenlijke opdracht en de uitvoer daarvan. En toch, in de praktijk blijken plannen onuitvoerbaar…
Na een rustig weekend en een bezoek aan de botanische tuin van Johannesburg, ben ik afgelopen maandag met de (welliswaar verkeerde) bus naar Shakaskraal gereisd (ongeveer 80 kilometer ten noordwesten van Durban voor de mensen die het op willen zoeken ;) ). Ik logeer hier op de plaats waar het project ook is. De oprichters van het project wonen bij het project. De mensen die het project runnen had ik in Bethlehem al leren kennen. Het zijn lieve, zorgzame en meedenkende mensen. Wat dat betreft had ik het niet beter kunnen treffen :). Dinsdag hebben ze me eerst meegenomen naar de winkel: ze hadden gehoord dat Nederlanders alleen vers eten eten…
Ik voel me hier erg thuis. Het voelt als de vakanties van voorgaande jaren. Het enige verschil is dat ik nu de druk voel om te moeten presteren. Toch zijn de kinderen hetzelfde. De problemen van de kinderen en de mensen hier zijn niet zo zichtbaar, maar ze zijn er wel degelijk. Het kind in de crèche dat medicijnen tegen HIV/AIDS moet slikken, het kind dat geen ouders heeft, het kind dat misbruikt wordt, het kind dat geen veters in zijn schoenen heeft, het kind dat thuis niet te eten krijgt, het kind dat… En om dan te zien hoe fijn de kinderen het vinden om je aandacht te krijgen. Ik wordt er bijna verlegen van. Zij zouden zich gewenst moeten voelen, niet ik… (om een idee te krijgen van de problematiek http://teuntje-dorcas.blogspot.com/)
Morgen heb ik een dagje vrij om daarna fris aan een nieuwe week te kunnen beginnen. Samen met een Nederlandse vrijwilligster die hier voor Mount Moriah werkt en een aantal buitenlanders die ik nog niet heb ontmoet ga ik naar een wildpark. Meer dan dat weet ik ook nog niet…
De komende week zal ik nog bij Mount Moriah zijn. Als ik aan het einde van de week genoeg informatie heb verzameld zal ik daarna naar het volgende project gaan. Zo niet, dan zal ik nog even moeten blijven. Maar ook dat is geen straf :).
-
13 September 2008 - 20:46
Willemijn:
hee teun!
vond het errug leuk om je vanaaf weer ff te hebben gesproken (kon zeggen tegen mn huisgenootjes: net ff met zuid-afrika gekletst! :p) proberen maar lekker te blijven werken aan je opdracht, creatief om te blijven gaan met de beperkingen. dat je er bent is immers voor veel mensen daar al een grote zegen!
veel plezier, geniet ervan en tot de volgende x!
dikke knuff! -
14 September 2008 - 09:30
Je Nicht Tineke:
Hey Teuntje!
Mooi dat je het er zo naar je zin hebt! Ik vind het nog steeds knap dat jij daar helemaal alleen durft te verblijven, tussen allemaal-voor jou-vreemde mensen. Het lijkt mij erg moeilijk de 'harde' realiteit onder ogen te zien, terwijl je zelf in weelde bent opgegroeid... Heel veel succes de komende weken! Ik hoor binnenkort weer van je!
Liefs, je nicht Tineke -
14 September 2008 - 11:25
Hieke:
Heej Teun!
fien it hiel leuk om dyn berichtjes te lersen! haw ek even op dyn dorcas blog sjoent.
hiel folle succes tawinkse derre!
xx Hieke -
14 September 2008 - 11:39
Geartsje:
Heey Teun!!
Leuk verhaal! Zo krijgen wij een beetje een beeld van wat je allemaal doet en ziet, alleen is dat waarschijnlijk met geen pen te beschrijven..!! Gelukkig heb je nog een beetje een gevoel van vakantie, hoewel je het wel zo druk hebt! Kun je trouwens wel wat lekker eten?? (vers??:P haha) Een bezoekje aan een wildpark klink ook erg leuk!! Vertel in je volgende verhaal maar even hoe dat was!!!
Genietze & werkse!!
Liefs Geartsje -
14 September 2008 - 11:41
Nicolien:
Yes, eindelijk weer een berichtje;) :D!!
Wat heb jij alweer een hoop meegemaakt en geleerd zeg! Wat een bijzondere ervaringen! Ook je stukjes op de Dorcas site vindt ik erg interessant! Je schrijft echt mooi trouwens!! Leuk:)
NOu, geniet ze, leer ze, verbaas je, leef 't moment, enz enzo!;)
grt nic
(die toch wel een btje verbaast is, dat je in hetzelfde jaar met de studie bent begonnen:P) -
14 September 2008 - 18:06
Marieke:
Wat leuk om weer van je te lezen. Tja nu ondervind je aan de lijve wat Sarah S. ons altijd probeerde te leren ;-) Maar het zal vast ff lastig zijn als je merkt dat mensen niet open zijn of je elkaar gewoon niet begrijpt. Hopelijk geniet je ervan en je bent vast ook nu creatief genoeg om er iets moois van te maken!
Zijn alle discussies en gesprekken over HIV/AIDS een beetje wat je had verwacht? Of had je dit van tevoren echt niet kunnen bedenken??
Suc6 weer komende week en geniet ervan!
Lieve groetjes -
14 September 2008 - 20:20
Maa*ke:
Hey Teun!
Wat in moaie ferhaaltsjes altiid op dyn side! Hiel yntressant en boeiend om te lêzen... makkest wol in soad mei. Se sille der wol hiel bliid mei dy wêze, dat ljow ik sa!
In hiele protte súkses mei alles dêr!
Groet en knffl, fan Maaike -
15 September 2008 - 13:23
Jorieke:
Hey Teuntje,
Klinkt als serieuse bezigheden daar ver weg! Leuk hoor. Geniet nog maar lekker.
Liefs, Jorieke -
15 September 2008 - 13:25
Jorieke:
Hey Teuntje,
Klinkt als serieuse bezigheden daar ver weg! Leuk hoor. Geniet nog maar lekker.
Liefs, Jorieke -
17 September 2008 - 09:45
Corrie:
Hey Teuntje!
Ik zal je binnenkort ( neem het niet te nou met mij..:P) mailen.. Ik heb je veel te vragen, zeg! Ik vind het echt gaaf dat je daar zit. Lijkt me soms wel lastig om al je tijd in Mount Moriah te verblijven. Want Zuid Afrika is wel uitnodigingd, met alle cultuur en natuur. Heb je al een coast to coast (gratis reisboek..) kunnen bemachtigen? En heb je al wat informatie over de Bazbus?
Hier gaat alles verder z'n gangetje. We hebben het nog steeds wel druk. Maar niet meer die idiote gekte van afgelopen zomer :o.
Ik blijf je volgen!
Liefs, Corrie -
17 September 2008 - 18:22
Catharina:
Hee,
we missen je hier heel erg, maar we zijn erg trots op je, jij doet tenminste nuttigere dingen dan de hele dag (nou ja, tussen 11 en 4, je kent me) in de bieb zitten en dan Desperate Housewives kijken. Ik ben blij dat het goed met je gaat en dat je al zoveel hebt gedaan in die paar weken. Veel plezier met je verdiende vrije weekend.
veel liefs,
Catharina
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
