Zuid Afrika door andere ogen en van de andere kant
Door: Teuntje
Blijf op de hoogte en volg Teuntje
21 December 2008 | Nederland, Broek
Ruim een week geleden liep ik nog met mijn blote voeten over het strand in Kaapstad en nu zit ik met mijn voeten in twee paar sokken bij de kachel om te schrijven over de laatste weken in een zomers Zuid Afrika. De bruine voeten en de bruine armen, die voor mij bijzonder zijn, heb ik nu ver weggestopt onder een dikke laag kleren. Mijn bruine kleurtje is vooral te danken aan twee weken vakantie in de Zuid Afrikaanse zon.
Samen met heit en mem ben ik in twee weken van Johannesburg naar Kaapstad gereisd. Een reis van meer dan 4000 kilometer en veel hoogtepunten. Door de ogen van mijn ouders werd ik gedwongen na te denken over wat ik vanzelfsprekend was beginnen te vinden: de sloppenwijken naast de snelweg waarover mijn ouders zich verbaasden vond ik bijna vanzelfsprekend; mijn ouders verbaasden zich over de vele zwarte mensen die voor blanken werken terwijl ik daar aan gewend was geraakt; en ik heb geleerd dat met een beetje geduld het meestal wel voor elkaar komt in Zuid Afrika terwijl mijn vader niet het geduld en geloof kon opbrengen…
Het voelde als vakantie in een ander land. Tijdens mijn stage heb ik gewerkt met lokale mensen en naast de rijke, vooral de arme kant van Zuid Afrika gezien. Ik heb ruim drie maanden gewerkt tussen overwegend zwarte mensen. In de tijd dat ik aan het werk was, heb ik bijna geen toerist gezien terwijl veel toeristen naar Zuid Afrika komen. Eenmaal onderweg met mijn ouders besefte ik dat ik een bijzondere kant van Afrika heb leren kennen: de kant van Afrika die de arme Zuid-Afrikanen ook kennen. Als toerist zie je de mooie kant van Afrika: de prachtige natuur en cultuur. Als toerist zie je echter niet die kant van Afrika die ik tijdens mijn stage heb leren kennen. Dat Afrika lijkt een andere wereld. Ik had dan ook niet het gevoel dat ik in hetzelfde land op vakantie was dan waar ik had gewerkt. De verschillen zijn onmenselijk groot.
Het is moeilijk om kort te zijn over een vakantie in een land dat qua natuur en cultuur zo verscheiden is. Toch zal ik een paar hoogtepunten beschrijven. De natuur in Zuid Afrika is overweldigend mooi. Ik realiseerde me voor onze vakantie niet dat Zuid Afrika zo bergachtig, heuvelachtig en rotsachtig is en dat er zoveel soorten fruit groeien. Ook de kustlijn, die overal anders is, is prachtig. Naast prachtige landschappen zijn ook de vele (wilde) dieren binnen en buiten de wildparken bijzonder. Olifanten, giraffes, zebra’s, nijlpaarden, krokodillen, papegaaien, apen, bavianen, pinguïns: de dierentuin is er niets bij.
Hoewel Swaziland een zelfstandig land is, is het een wereld van verschil met Zuid Afrika (net als met Lesotho het geval was). Swaziland voelt Afrikaanser dan Zuid Afrika. Met Afrikaanser bedoel ik: drukke markten midden op straat, rondavels, minder westerse invloeden en minder rijkdom. Voor heit en mem was het bijzonder om dit mee te maken, voor mij was het een flashback naar Lesotho.
Via een kleine grenspost wilden we het land binnengaan. Toen we om kwart voor acht bij de grenspost, die in de bergen ligt, aankwamen, deed de grenswacht eerst de slagboom voor ons dicht (die stond nog open): of we wel even wilden wachten tot acht uur, want ze waren nog aan het voorbereiden… Later werden we zonder problemen doorgelaten. De man wilde even in de kofferbak van de auto kijken, toen hij alle tassen zag liggen mochten we de kofferbak direct weer sluiten. Erg moeilijk zijn ze dus niet. De man vertelde dag er dagelijks ongeveer zestig voertuigen op die plaats de grens oversteken. De eerste twintig kilometer in Swaziland waren redelijk rampzalig: een gravel-weg met veel gaten en heuvels waar onze auto (een Toyota Yaris) niet echt voor gemaakt was. Gelukkig bereikten we zonder grote problemen het eerste dorp waarna de weg weer geasfalteerd was.
In Kaapstad voelde ik me echt een massa-toerist. Toch heb ik me prima vermaakt. Het is relaxt om een massa-toerist te zijn: je laat je meevoeren met de massa en je ziet wat er te zien valt. Van de Tafelberg naar Kaap de goede hoop en van het Waterfront naar Robbeneiland. Dat laatste was erg de moeite waard. Een ex-gevange vertelde over zijn en Nelson Mandela’s leven in de gevangenis en de invloed van de Apartheid die nog steeds te voelen is.
In een van de B&B’s waar we logeerden aan de kust was een zwarte man de hele tijd druk aan het koken en aan het bakken. Hij kwam uit Soweto (Johannesburg) en werkte voor een blanke. Een paar weken werkten ze aan een project aan de kust. Hij had nog nooit in zijn leven de zee gezien en kon ook niet zwemmen. Een keer had hij tot zijn enkels in de zee gestaan, maar toen hij de hoge golven aan zag komen was hij snel uit het water gegaan. Omdat hij verder niets te doen had, was hij zich met bakken en koken aan het uitleven. In zijn slaapkamer bewaarde hij een jerrycan met vijf liter zeewater: om ziekten te genezen en om thuis te bewijzen dat hij echt bij de zee was geweest en ook de mensen thuis dat vreemde zoute water te laten ervaren.
Al met al heb ik een fijne vakantie gehad en ben ik blij dat mijn ouders de moeite hebben genomen om te komen. Het was bijzonder om deze vakantie samen met hun te ervaren. Het komt nauwelijks voor dat we zo lang samen zijn. Alleen Jan miste, anders was het een ‘ouderwetse’ vakantie geweest.
Eenmaal terug uit Zuid Afrika ben ik direct naar Andijk gegaan voor mijn laatste stage-week. Het was een drukke, maar vooral ook goede week. Ik werd behandeld als ‘echte’ werknemer in deze laatste week voor kerst en het begon tot me door te dringen dat het echt bijna kerst is tijdens een kerstlunch met kerstbrood, kaarsen, kerststukjes en een kerstverhaal. Hoewel ik ook nieuwe mensen heb ontmoet afgelopen week voelde het toch alsof ik thuis was gekomen. Zelfs Jaap, waarmee ik een fijne tijd in Lesotho en Johannesburg heb gehad, heb ik nog terug gezien in Andijk. Ook al was het een week van afronding, afscheid en positieve reacties op mijn werk, heb ik nog dingen geleerd die ik niet had willen missen. Ik ben Dorcas dankbaar voor de kans die ik heb gekregen en het vertrouwen dat ze in mij hebben gesteld.
Hoewel ik me erg thuis heb gevoeld in Zuid Afrika voel ik me ook thuis nu ik weer in Nederland ben. Toch is het af en toe ook wel wennen: ik durf nog niet te autorijden (uit angst om aan de linkerkant van de weg te belanden); het is weer veilig om bij donker onderweg te zijn; er moet weer gezoend worden als teken van welkom of afscheid in plaats van de Zuid Afrikaanse omhelzing; en het voelt druk met alles wat weer moet ondanks dat het vakantie is…
Samen met heit en mem ben ik in twee weken van Johannesburg naar Kaapstad gereisd. Een reis van meer dan 4000 kilometer en veel hoogtepunten. Door de ogen van mijn ouders werd ik gedwongen na te denken over wat ik vanzelfsprekend was beginnen te vinden: de sloppenwijken naast de snelweg waarover mijn ouders zich verbaasden vond ik bijna vanzelfsprekend; mijn ouders verbaasden zich over de vele zwarte mensen die voor blanken werken terwijl ik daar aan gewend was geraakt; en ik heb geleerd dat met een beetje geduld het meestal wel voor elkaar komt in Zuid Afrika terwijl mijn vader niet het geduld en geloof kon opbrengen…
Het voelde als vakantie in een ander land. Tijdens mijn stage heb ik gewerkt met lokale mensen en naast de rijke, vooral de arme kant van Zuid Afrika gezien. Ik heb ruim drie maanden gewerkt tussen overwegend zwarte mensen. In de tijd dat ik aan het werk was, heb ik bijna geen toerist gezien terwijl veel toeristen naar Zuid Afrika komen. Eenmaal onderweg met mijn ouders besefte ik dat ik een bijzondere kant van Afrika heb leren kennen: de kant van Afrika die de arme Zuid-Afrikanen ook kennen. Als toerist zie je de mooie kant van Afrika: de prachtige natuur en cultuur. Als toerist zie je echter niet die kant van Afrika die ik tijdens mijn stage heb leren kennen. Dat Afrika lijkt een andere wereld. Ik had dan ook niet het gevoel dat ik in hetzelfde land op vakantie was dan waar ik had gewerkt. De verschillen zijn onmenselijk groot.
Het is moeilijk om kort te zijn over een vakantie in een land dat qua natuur en cultuur zo verscheiden is. Toch zal ik een paar hoogtepunten beschrijven. De natuur in Zuid Afrika is overweldigend mooi. Ik realiseerde me voor onze vakantie niet dat Zuid Afrika zo bergachtig, heuvelachtig en rotsachtig is en dat er zoveel soorten fruit groeien. Ook de kustlijn, die overal anders is, is prachtig. Naast prachtige landschappen zijn ook de vele (wilde) dieren binnen en buiten de wildparken bijzonder. Olifanten, giraffes, zebra’s, nijlpaarden, krokodillen, papegaaien, apen, bavianen, pinguïns: de dierentuin is er niets bij.
Hoewel Swaziland een zelfstandig land is, is het een wereld van verschil met Zuid Afrika (net als met Lesotho het geval was). Swaziland voelt Afrikaanser dan Zuid Afrika. Met Afrikaanser bedoel ik: drukke markten midden op straat, rondavels, minder westerse invloeden en minder rijkdom. Voor heit en mem was het bijzonder om dit mee te maken, voor mij was het een flashback naar Lesotho.
Via een kleine grenspost wilden we het land binnengaan. Toen we om kwart voor acht bij de grenspost, die in de bergen ligt, aankwamen, deed de grenswacht eerst de slagboom voor ons dicht (die stond nog open): of we wel even wilden wachten tot acht uur, want ze waren nog aan het voorbereiden… Later werden we zonder problemen doorgelaten. De man wilde even in de kofferbak van de auto kijken, toen hij alle tassen zag liggen mochten we de kofferbak direct weer sluiten. Erg moeilijk zijn ze dus niet. De man vertelde dag er dagelijks ongeveer zestig voertuigen op die plaats de grens oversteken. De eerste twintig kilometer in Swaziland waren redelijk rampzalig: een gravel-weg met veel gaten en heuvels waar onze auto (een Toyota Yaris) niet echt voor gemaakt was. Gelukkig bereikten we zonder grote problemen het eerste dorp waarna de weg weer geasfalteerd was.
In Kaapstad voelde ik me echt een massa-toerist. Toch heb ik me prima vermaakt. Het is relaxt om een massa-toerist te zijn: je laat je meevoeren met de massa en je ziet wat er te zien valt. Van de Tafelberg naar Kaap de goede hoop en van het Waterfront naar Robbeneiland. Dat laatste was erg de moeite waard. Een ex-gevange vertelde over zijn en Nelson Mandela’s leven in de gevangenis en de invloed van de Apartheid die nog steeds te voelen is.
In een van de B&B’s waar we logeerden aan de kust was een zwarte man de hele tijd druk aan het koken en aan het bakken. Hij kwam uit Soweto (Johannesburg) en werkte voor een blanke. Een paar weken werkten ze aan een project aan de kust. Hij had nog nooit in zijn leven de zee gezien en kon ook niet zwemmen. Een keer had hij tot zijn enkels in de zee gestaan, maar toen hij de hoge golven aan zag komen was hij snel uit het water gegaan. Omdat hij verder niets te doen had, was hij zich met bakken en koken aan het uitleven. In zijn slaapkamer bewaarde hij een jerrycan met vijf liter zeewater: om ziekten te genezen en om thuis te bewijzen dat hij echt bij de zee was geweest en ook de mensen thuis dat vreemde zoute water te laten ervaren.
Al met al heb ik een fijne vakantie gehad en ben ik blij dat mijn ouders de moeite hebben genomen om te komen. Het was bijzonder om deze vakantie samen met hun te ervaren. Het komt nauwelijks voor dat we zo lang samen zijn. Alleen Jan miste, anders was het een ‘ouderwetse’ vakantie geweest.
Eenmaal terug uit Zuid Afrika ben ik direct naar Andijk gegaan voor mijn laatste stage-week. Het was een drukke, maar vooral ook goede week. Ik werd behandeld als ‘echte’ werknemer in deze laatste week voor kerst en het begon tot me door te dringen dat het echt bijna kerst is tijdens een kerstlunch met kerstbrood, kaarsen, kerststukjes en een kerstverhaal. Hoewel ik ook nieuwe mensen heb ontmoet afgelopen week voelde het toch alsof ik thuis was gekomen. Zelfs Jaap, waarmee ik een fijne tijd in Lesotho en Johannesburg heb gehad, heb ik nog terug gezien in Andijk. Ook al was het een week van afronding, afscheid en positieve reacties op mijn werk, heb ik nog dingen geleerd die ik niet had willen missen. Ik ben Dorcas dankbaar voor de kans die ik heb gekregen en het vertrouwen dat ze in mij hebben gesteld.
Hoewel ik me erg thuis heb gevoeld in Zuid Afrika voel ik me ook thuis nu ik weer in Nederland ben. Toch is het af en toe ook wel wennen: ik durf nog niet te autorijden (uit angst om aan de linkerkant van de weg te belanden); het is weer veilig om bij donker onderweg te zijn; er moet weer gezoend worden als teken van welkom of afscheid in plaats van de Zuid Afrikaanse omhelzing; en het voelt druk met alles wat weer moet ondanks dat het vakantie is…
-
21 December 2008 - 10:54
Jan:
Jir toch de eerste reaktie fan my. -
21 December 2008 - 11:19
Jan:
Beste Teun,
Dit ferhael is in moaie ôfslúting fan dyn online-deiboek. De foto's meitsje ut hielendol kompleet.
Ol mei ol is it dus in leersamme stage west mei in prachtige fekansje dur efter oan. Gelokkig is ollus goed beteard.
Tút fan broerke.
-
21 December 2008 - 11:45
Margreet:
Heey teun! Prachtige foto´s, prachtig verhaal en een geweldig dagboek met foto´s en verhalen om te bewaren!
Ik heb door je dagboek een redelijk beeld van Zuid-Afrika gekregen!
Hoop dat ik zoiets ook nog een keer mag meemaken!
Tot dinsdag!!
Liefs, Margreet (K) -
21 December 2008 - 13:07
Nicolien:
wauw...mooie foto's!!!!!
Echt super, dat je ouders er ook nog zijn geweesd:D
Lijkt me best raar om opeens tourist te zijn, maar toch ook onmisbaar;)
En....ik ga je snel weer zien!! JEUH:D
nic -
21 December 2008 - 14:02
Geartsje:
Wauww Teun!
Als je niet meer weet wat je met je carriere wilt kun je zo fotograaf worden! De foto's lijken zo uit een brochure te komen! Echt prachtig! :|
Mooi dat je nog een fijne vakantie hebt gehad! Dan heb je ook echt de andere kant van Zuid-Afrika kunnen zien! Ik zie je dinsdag!!! Liefs!! -
21 December 2008 - 20:40
Willemijn:
omdat berichtjes leuk zijn...ook nog eentje van mij ;)
mooie fotoos hor...mooie verhalen ook :D
ik kan alleen maar zeggen: tot snel!! (ik doe sowieso niet aan die nederlandse zoenen, dus knuffelen komt helemaal goed :p) en voor de rest: ik kan niett wachten om (hoewel andere) ook verhalen en fotoos uit het verre te gaan produceren als ik dit zo lees :D
dikke knuff, will. -
22 December 2008 - 10:52
Rixt:
Hoi Teuntje,
Wat in ferhalen en belibbenissen sis. En wat in moaie foto's! It liket mei ek wol leuk om yn sud-afrika stage te gean rinnen. Sil fan't simmer nei Ghana ta. No hiel folle sukses mei alles.
Groetnis Rixt -
23 December 2008 - 18:02
Sjouke:
Hey Teun,
In moai verhaal mij geweldige foto's (mar die hie ik auronne snein ek al sjoen ;)) It wie geweldig om dij nij maanden wer es yn it echt te sjen :-)
En dan bist hjoed ek nog jierdei! In mooi feestje tawinske!
Leafs,
Sjouke -
02 Januari 2009 - 21:23
Corrie:
Gelukkig nieuwjaar!
Heel herkenbaar... De duidelijke verschillen tussen arm en rijk in Zuid Afrika. Dit krijg je idd pas mee wanneer je een paar maanden in Zuid Afrika bent geweest. Een vakantie is alleen het mooie plaatje van het land.. De foto's maken dat ook helemaal waar! Gaaf dat je met je ouders rond kon gaan reizen, dit heb ik twee jaar geleden ook gedaan met mijn ouders. Je ziet dan Europa in één land!
Ik ben echt benieuwd naar je verhalen en plaatjes!
Tot snel?!
Liefs, Corrie
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
