Zo gewoon?!
Door: Teuntje
Blijf op de hoogte en volg Teuntje
22 Juli 2010 | Tanzania, Moshi
Het is zo gewoon: de winkeltjes ter grootte van een telefooncel, de restaurantjes met allemaal hetzelfde plastic meubilair met plakkerige coca-cola tafelkleden, de overvolle daladalas waar mijn benen maar net tussen de bankjes passen, de horden mensen die op straat rondhangen, de beat van de Bongo-flavour die over straat schalt, het onbegrijpelijke taaltje waar ik zo af en toe een woord van begrijp, het laagje stof dat permanent alles bedekt, mijn ontbijt op de veranda met uitzicht op de Kilimanjaro, de markt met overheerlijk groente en fruit, geen prijsstickertjes in de winkels, teveel betalen in de bus, iedereen die Robben en Van Persie kent, de vuurtjes die aan worden gestoken langs de kant van de weg als het donker wordt om bananen te frituren, de telefoons die op maximaal volume staan en altijd op worden genomen ongeacht de situatie, de swingende gospel koortjes op tv waarvan het repertoire uit twee liedjes lijkt te bestaan, chai om half elf op kantoor, mijn collega die zo ongeorganiseerd is dat hij weer eens iets kwijt is of vergeten, mails van mijn begeleider die meer vragen oproepen dan duidelijkheid geven, het getoeter op de weg om aan te geven dat ik ingehaald ga worden (ik heb geleerd niet meer pardoes van schrik de goot in te duiken), het donker dat elke dag razendsnel invalt rond zeven uur, de heuvel waarop KCMC gebouwd is en zwaar te ‘befietsen’ is, de kinderen die me ‘mzungu’ naroepen, de Kilimanjaro die ik vanachter mijn bureau zie… Maar aan alles komt een eind en als ik bedenk dat ik morgen rond deze tijd weer thuis ben, besef ik dat dit allemaal verre van gewoon is. De laatste week van afscheid nemen, van de mensen in het ziekenhuis in Marangu en Kilema, van mijn collega’s, mijn huisgenootjes en Moshi is bijna voorbij. Ik zal zo een laatste keer naar de stad fietsen en over de markt lopen, voordat ik mijn sleutels aan een collega geef. Iedereen die me vraagt ‘kom je terug?’ kijk ik spijtig aan. Ik weet het niet. In ieder geval zal ik mijn tijd in Tanzania in mijn hart meedragen, waarheen ik ook ga.
-
22 Juli 2010 - 07:14
Marieke:
Hoi Teuntje,
Je zult het inderdaad gaan missen, denk ik. Wat een andere, maar zo bijzondere wereld! Ik wens je een goede reis terug naar huis!
Ik vond het leuk om je verhalen te lezen en de mooie foto's te bekijken. Laat me weten als je weer op reis gaat! :-)
Groetjes,
Marieke -
22 Juli 2010 - 08:13
Hieke:
Hey Teuntje!
Heb net je foto's nog een x bekeken, echt heel indrukwekkend! Een goede reis naar huis toegewenst!
xxx Hiek! -
22 Juli 2010 - 11:26
Margreet:
Heey Teun,
Je zult het misschien wel allemaal gaan missen, maar er komt vast snel iets nieuws om naar uit te kijken!:)
Fijne reis terug en tot snel!
xxMargreet -
22 Juli 2010 - 13:09
Nicolien:
Ja raar hè, hoe zo'n andere situatie opeens "gewoon" wordt en dan tegen de tijd dat je bijna weer naar huis gaat, je beseft dat het eigenlijk helemaal niet gewoon is.. Een raar idee om het land, de cultuur, de mensen achter te laten, waarvan je niet weet of je het/ze ooit nog terug zult zien..
Maar het is in ieder geval weer een mooie ervaring geweest aan je verhalen te zien!! En je foto's zijn inderdaad (zoals altijd) geweldig mooi.. (kun je een volgende keer niet met me meegaan als m'n fotograaf? Ik vergeet altijd foto's te maken :P )
Een hele goede terugreis!! En geniet ervan om weer lekker thuis bij het "gewone" vertrouwde te zijn..
xxxnic -
22 Juli 2010 - 14:09
Tamara:
Teuntje,
Bijzonder om iedere keer weer je verhaal te lezen.
Kan me voorstellen dat het moeilijk is om alles daar achter te laten en weer naar Nederland te gaan, en alles wat de afgelopen maanden zo gewoon voor je was weer in te ruilen voor de Nederlandse gewoontes..!
Ik wens je een hele goede terugreis, doe voorzichtig,!
Liefs Tamara -
22 Juli 2010 - 15:05
Marjanne:
ha teun!
Een hele goede reis! Ik weet precies wat je bedoelt. Zo aan het einde van je reis zie je ineens scherper hoe mooi de cultuur is waarin je een tijdje hebt geleefd. Maar idd, gelukkig blijven de herinnering en de foto's!
geniet van je thuiskomst,
marjanne -
22 Juli 2010 - 18:58
Tineke:
Heey Nicht!
Jammer dat je weer naar huis gaat zeker? Naar het 'koude-kikkerlandje'?
Ik heb de foto's bekeken, mooi hoor!
Hopelijk heb je een leuke, maar ook leerzame en indrukwekkende tijd gehad in Tanzania!
Een goede terugreis gewenst (of ben je inmiddels al thuis??).
Ik zie je waarschijnlijk binnenkort wel weer op je vaders verjaardag (met een leuke jongen uit Tanzania??? hahaha!)
Liefs,
je nicht Tineke -
25 Juli 2010 - 21:43
Goke:
hoi Teuntje! Pfft ik krijg spontaan weer een beetje heimwee als ik je Moshi-afscheid lees.. wie weet kunnen we binnenkort eens Wageningen-lunchen ipv Moshi-avondeten..? Succes / sterkte met wennen in Nederland! -
09 Augustus 2010 - 15:10
Michelle:
Hoi Teuntje,
Dus je bent weer in Nederland! Leuk voor ons ;). Kan me voorstellen dat het heel raar is om afscheid te nemen daarginds van alles wat vertrouwd, maar daarmee waarschijnlijk ook een stukje 'geliefd' en 'van jou' geworden is.
Ben benieuwd hoe het terug zijn je bevalt (of niet).
liefs, Michelle
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
